پرنده جدید در خانه

پرنده جدید در خانه

اگر شما یک پرنده جدید خریداری کردید که  خواه این یک پرنده باشد یا به یک گونه جدید باشد که به سایر پردنگان شما افزوده می شود  ، باید آن را نزد دامپزشک  متخصص پرندگان ببرید.پرندگان ، برخلاف سایر حیوانات ، توانایی پنهان کردن بیماری خود را دارند. این نوعی حفظ در طبیعت است. یک پرنده بیمار به زودی غذا و طعمه حیوان یا پرنده دیگری می شود واین  بقای اصلح است . با توجه به این نکته ، باید مراقب هرگونه تغییر در اشتها ، مصرف آب ، مدفوع ، شکل ظاهری و .......باشید. در مورد پرندگان زامانی که روی زمین یا کف  نشسته اند و حالت پژمررده دارند ، اغلب  برای درمان دیر شده است .هوشیار و مراقب باشید.

معاینه پرنده جدید الورود

 

هدف از معاینه پرندگان جدید  ، کنار گذاشتن مشکلات و بیماری های رایج است که باعث می شود پرنده جدید حیوان خانگی ضعیفی در سلامت و بیماری ها باشد و پرندگان دیگر در خانه در برابر بیماری های مسری شایع محافظت نمود .

 

معمولاً آزمایشات و بررسی های اساسی توصیه شده به شرح زیر است:

1) معاینه فیزیکی

2) بررسی انگل مدفوع و بررسی مدفوع

3) رنگ امیزی  گرم مدفوع و شوانا

4) تست کلامیدیا

5) تست ویروس پلیوما

6) تست  بیماری منقار و پر طوطی سانان

7) شمارش کامل خون

 

انزیم های شیمیایی خون (به عنوان مثال ، ALT) و پروتئین های کل سرم نیز گاها با صلاحدید دامپزشک متخخصص پرندگان انجام می شوند. اگر ناهنجاری هایی در پارامترهای خونی و بیو شیمیایی مشاهده شود ، ممکن است سایر موارد تشخیصی مانندآنالیزبیوشیمیایی  کامل ،  کشت و حساسیت ها ، آنالیز ادرار و رادیوگرافی نیز انجام شود.

 

معاینه تایید سلامت پرندگان  

معاینه تایید سلامت  پرنده برای تأیید عاری بودن هر گونه مشکل از پرنده انجام می شود. تضمین عاری بودن هر گونه بیماری از یک پرنده غیرممکن است ، اما برای تعیین اینکه پرنده هیچ گونه شواهد فیزیکی یا فیزیولوژیکی قابل تشخیصی از بیماری را نشان نمی دهد ، استفاده می شود و از نظر سلامتی کاملاً مناسب است. آزمون اصلی پرنده  شامل موارد زیر است:

1) معاینه  فیزیکی

2) رنگ آمیزی گرم از شوانا  و مدفوع

3) بررسی انگل مدفوع

 

سایر آزمایشات جانبی ممکن است به صلاحدید دامپزشک  متخصص پرندگان انجام شود. مانند شمارش کامل خون ، بیوشیمیای سرم ، کشت باکتریای و یا قارچی از اندام های مختف و ...

 

 

دلایل معاینه های مختلف و برخی موارد استفاده از آنها:

1) معاینه فیزیکی - معاینه فیزیکی برای راهنمایی دامپزشک متخصص پرندگان  به هر قسمت از پرنده که ممکن است بیمار ، آسیب دیده ، بدشکلی یا سوء عملکرد باشد انجام می شود. این یک روش کامل گسترده است که می تواند طیف گسترده ای از بیماری ها و شرایط را در سیستم  گوارش و تنفسی و اعصاب و سایر قسمت های بدن  تشخیص دهد.

 

2) بررسی انگل مدفوع - بررسی انگل مدفوع برای ردیابی  آلودگی به انگلهای روده مانند کرم ، کوکسیدیا و ژیاردیا استفاده می شود.

 

3) بررسی مدفوع ودفعیات پرنده - از آنجا که دفعیات ترکیبی از ادرار و مدفوع و اورات  است ، به عنوان شاخص سلامت دستگاه گوارش و کلیه به کار می رود.

 

4) رنگ امیزی گرم - از رنگ آمیزی گرم برای تشخیص باکتری های گرم منفی و مخمر استفاده می شود. تعداد زیادی از پرندگان یا به دلیل باکتریهای گرم منفی بیمار هستند یا در اثر سایر فرآیندهای بیماری دچار نقص ایمنی شده و توسط ارگانیسم های فرصت طلب مانند مخمر یا باکتری های گرم منفی مورد حمله قرار گرفته اند. شناسایی چنین عفونت هایی به درمان و بهبودی بیمار کمک می کند.

 

5) شمارش کامل خون (CBC) - شمارش کامل خون شاخص حساس سلامت عمومی هر حیوان است. پارامترهایی که به طور معمول مورد بررسی قرار می گیرند شامل تعداد گلبولهای سفید کلی و افتراقی (WBC) ، هماتوکریت ، ریخت شناسی  سلولهای قرمز (RBC) ، شمارش ترومبوسیتها ، مشخصات پلاسما و وجود یا عدم وجود انگلهای خون است. تغییر در بسیاری از این پارامترها نشان دهنده بسیاری از فرایندهای مختلف بیماری است و اغلب قبل از بروز علائم دیگر بیماری  قابل رد یابی از طریق آزمایشگاه است .

 

6) آزمایش کلامیدیا - آزمایش کلامیدوفیلا برای تعیین اینکه آیا بیماران پرندگان ممکن است ناقل "پسیتاکوز" ، "اورنیتوز" یا "تب طوطی" باشد ، بیماری است که می تواند از پرنده به پرنده و پرنده به انسان منتقل شود. این یک بیماری قابل درمان است.

 

7) آزمایش پلیوما  ویروس – پلیوما  ویروس باعث بیماری پرباجریگار (BFD) می شود و می تواند باعث مرگ و میر زیاد در پرندگان جوان در بین پرندگان جوان شود. پرندگان مبتلا به این ویروس به هیچ وجه نباید در معرض پرندگان دیگر قرار بگیرند و یا پرورش داده شوند و اغلب طول عمر آنها بسیار کوتاه است. در حال حاضر هیچ درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد.

 

8) بیماری منقار و پرطوطی سانان   - بیماری منقار  و پر طوطی سانان با عامل ویروسی بیماری است که می تواند بسیاری از سیستم های اندام را در مراحل مختلف زندگی پرنده تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری می تواند باعث مرگ حاد ، پرهای ناهنجار دیستروفی  پرها ، سرکوب سیستم ایمنی و ضایعات دهانی شود. پرندگان مبتلا به این بیماری عموماً طول عمر بسیار كوتاهی دارند و نباید آنها را پرورش داد یا در معرض پرندگان دیگر قرار داد. در حال حاضر هیچ درمان موثری برای این بیماری وجود ندارد